Een tijdje geleden viel me de reactie van Jezus’ moeder op. Als ze op een bruiloftsfeest Jezus laat weten dat er geen wijn meer is, reageert deze afwerend. ‘Wat wilt u van me? Mijn tijd is nog niet gekomen!’ Zijn moeder spreekt vervolgens degenen die op het feest bedienen aan. ‘Doe maar wat hij jullie zegt, wat het ook is.’ Het volgende moment vraagt Jezus of de grote watervaten tot de rand met water gevuld kunnen worden. Het water dat eruit geschept wordt brengt de ceremoniemeester, die er iets van te proeven krijgt, tot groot enthousiasme. ‘U hebt de beste wijn voor het laatst bewaard!’
Er was iets dat mij trof. Het was de openheid van de opmerking van de moeder van Jezus. Die verraste me. Meestal, is mijn ervaring, probeer je een oplossing te bedenken als je een probleem tegenkomt. Met het bedenken van de mogelijke oplossing begin je je onmiddellijk een voorstelling te maken van de gewenste toekomst, waar die door mij bedachte oplossing bij past. Misschien heb ik niet door dat ik hiermee de toekomst in gedachten aan het vastleggen ben. De voorstelling die ik over de toekomst maak gaat uit van wat ik me vanuit mijn verleden kan voorstellen. Deze voorstelling van mij gaat niet uit van het onvoorstelbare. Want daar weet ik niks van. Ook al weet ik best dat wat ik me niet kan voorstellen ook kan gebeuren. Al weet ik per definitie niet wat in dit geval het onvoorstelbare kan zijn.
‘Wat hij je ook zegt.’ ‘Wat het ook is.’ Deze opmerking van de moeder van Jezus maakt ruimte door te breken met een zelf geschapen idee van de toekomst. De opmerking werkt als een breekijzer om vastgeroeste voorstellingen over de toekomst open te breken. Water dat wijn wordt. Hoe had ik dat ooit kunnen bedenken? Kan de opmerking van de moeder van Jezus me helpen om bevrijd te worden van mijn eigengereidheid ten aanzien van de toekomst?
In het verhaal van de bruiloft dat verteld wordt in het Evangelie van Johannes hoofdstuk 2 gebeurt iets overweldigends. Als de wijn op is wordt water wijn. Heerlijke wijn. Dat was mijn oplossing voor het probleem ‘geen wijn’ nooit geweest. Dat had ik echt niet, nooit kunnen bedenken.
De moeder van Jezus onthoudt zich van een oordeel met haar opmerking ‘Doe maar wat hij jullie zegt, wat het ook is.’ Ze instrueert degenen die bedienen en laat zien bereid te zijn tot het onvoorstelbare. De acceptatie van het onvoorziene, die uit haar woorden spreekt, trof me. Daarmee hielp ze, volgens het Evangelie, Jezus bij zijn allereerste wonderteken.
A word is dead
when it is said,
some say.
I say it just
begins to live
that day.
Emily Dickinson